Het mechanisme van de schadelijke werking van atmospherische zuurstof op de groei van anaerobe bacillen

Samenvatting Op grond van theoretische overwegingen meende schrijver te mogen verwachten, dat anaerobe bacillenniet in benzidinebouillon,niet in bloedbouillon dochwel in benzidine-bloedbouillon gedurende herhaalde passages zouden kunnen worden voortgekweekt. Dit blijkt inderdaad het geval te zijn. Dit pleit voor de hypothese vanM'Leod en Gordon, dat de obligate anaerobie der anaerobe bacillen berust op hun vorming van peroxyde, terwijl zij voor die stof uitermate gevoelig zijn en bij gebrek aan katalase of peroxydase deze niet onschadelijk kunnen maken. De combinatie van bloed en benzidine bezit dit vermogen om peroxyde te verwerken in hooge mate; vandaar dat zij samen den groei van anaerobe bacillen aan de vrije atmospheer mogelijk maken. De proeven vanGoldie, die anaerobe bacillen in aerobe zou hebben omgekweekt, werden niet bevestigd. Summary The author expressed the opinion that on theoretical considerations he expected that anaerobe bacilli would not be bred in benzidine-bouillon, nor in blood-bouillon, but would continue to be bred in benzidine-blood-bouillon during repated passages. This, as a matter of fact, proves to be the case. This speaks well for the hypothesis ofM'Leod and Gordon that the obligate anaeroby of the anaerobe bacilli is based on their producing peroxyde, whereas they are extremely sensitive to this substance and by lack of catalase or peroxydase are unable to render this harmless. The combination of blood and benzidine has this power to assimilate peroxyde in a high degree; hence it is possible that together they permit the culture of anaerobe bacilli in open containers. The experiments of Goldie, who is said to have converted anaerobe bacilli into aerobe, have not been confirmed. Voordracht gehouden voor de vergadering der Ned. Vereen. voor Microbiol. op 5 Mei 1934 te Baarn.     

De Infloed van Radiumstralen op de Ontwikkeling der Eieren van Daphnia pulex

Ohne Zusammenfassung     

Over den invloed van Röntgenstralen op het ontstaan van tuberculose na inspuiting van filtreerbaar tuberculose-virus

Samenvatting Medegedeeld wordt het resultaat van eenige proeven, welke ten doel hadden na te gaan of bestraling met röntgenstralen van caviae, ingespoten met filtraten van culturen van tuberkelbacillen en tuberculeus materiaal, van invloed is op het ontstaan van tuberculose bij deze dieren. Bij één cavia konden gelocaliseerde veranderingen in milt, mesenteriale klier en longen worden aangetoond, waarin tuberkelbacillen gevonden werden. Na inspuiting van miltbrij van een andere cavia van dezelfde proefreeks bij 4 caviae, ontstond bij allen een progressieve cachexie.In een andere proef (IV), stierven de twee caviae, welke 2×bestraald waren, ±1 maand na inspuiting van filtraat, met een tusschenruimte van 10 dagen, na 113 en 185 dagen aan verkazende tuberculose.     

Er is disciplinebreed sprake van relatieve onbevoegdheid en onbekwaamheid op het gebied van kwetsbare ouderen

There is much negative publicity about the health care for the frail elderly especially in nursing homes. However, inscientific research programs the results are also quite disappointing. We see a low percentage (< 50 %) of treatment fidelity in the intervention programs at stake. Research on the education content with respect to the frail elderly showed that this is very poor for every profession.From the perspective of formal education the professionals who provide treatment and care the frail elderly are relatively unqualified and incompetent. Government, health inspection and umbrella organizations should focus on solving this issue instead of enforcing their control mechanisms. Formal education is the hallmark of quality treatment and care especially in case of complex and unpredictable health problems of the frail elderly. If we don’t change our policy and don’t invest in the solution of fundamental educational shortcomings we continue to build on quicksand.     

Implementatie van niet-reanimeerbeleid op afdelingen acute geriatrie van Vlaamse ziekenhuizen in 2002 nog niet voltooid

Do-Not-Resuscitate Policy on Acute Geriatric Wards in Flanders, Belgium. This study describes the historical development and status of a do-not-resuscitate (DNR) policy on acute geriatric wards in Flanders, Belgium. In 2002 (the year Belgium voted a law on euthanasia), a structured mail questionnaire was sent to all head geriatricians of acute geriatric wards in Flanders (N=94). Respondents were asked about the existence, development, and implementation of the DNR policy (guidelines and order forms). The response was 76.6%. Development of DNR policy began in 1985, with a step-up in 1997 and 2001. In 2002, a DNR policy was available in 86.1% of geriatric wards, predominantly with institutional DNR guidelines and individual, patient-specific DNR order forms. The policy was initiated and developed predominantly from an institutional perspective by the hospital. The forms were not standardized and generally lacked room to document patient involvement in the decision making process. Implementation of institutional DNR guidelines and individual DNR order forms on geriatric wards in Flanders lagged behind that of other countries and was still incomplete in 2002. DNR policies varied in content and scope and were predominantly an expression of institutional defensive attitudes rather than a tool to promote patient involvement in DNR and other end-of-life decisions. Tijdschr Gerontol Geriatr 2007; 38: 246-254